Ta ostatnia niedziela

[przem-1977]

jak znam zycie, to jutro pzpn..........odroczy decyzje na jakies 2 tygodnie i do konca beda trzymali w niepewnosci, albo do wyjasnienia sprawy poprzedniego wlasciciela (wlascicieli)

[Wujek]

LKS SSA nie moze zglosic upadlosci przed przyjeciem licencji przez PSS gdyz rozpoczecie procedury upadłościowej LKS SSA, automatycznie nawet w srodku sezonu uruchamia procedurę odebrania licencji ,wiec nie mialby co przekazywac PSS, a rzecz sie o to rozchodzi zeby licencja SSA przeszla na PSS

...bingo... powolutku zaczynamy ocierać się o zorganizowaną przestępczość bowiem osiągnięcie powyższego celu wymaga spełnienia minimum dwóch warunków... po pierwsze: łamania prawa, po drugie: współdziałania...

Z tym, że wniosek o upadłość może złożyć Gałązka, prezydent miasta albo wierzyciele. Nie wiem czy ktokolwiek byłby tym zainteresowany. Inna sprawa, że w sytuacji gdy wymagalne zobowiązania przewyższają kapitał zakładowy to zgłoszenie upadłości jest obowiązkiem Gałązki.

...polemizowałbym z zakładowym ale w powyższym przypadku przekroczony jest każdy kapitał to i polemika jest zbędna... natomiast bez cienia wątpliwości obowiązek zgłoszenia upadłości ciąży na Władzach tego PO(d)miotu czyli Zarządu w pierwszej kolejności... nie mam wiedzy na temat organów kontrolnych ŁKS PSS(nie znam umowy spółki) ale to jest także ich psi obowiązek o ile posiadaja wiedzę o sytuacji finansowej... jak długo mogą żyć w tej nieświadomości...?
...wierzyciele oczywiście mogą być ślepi i głusi bo to ich kasa... chyba, że chodzi o takich wierzycieli jak US czy ZUS... ci powinni wykazać się należytą starannością szczególnie w obecnej kryzysowej sytuacji... chodzi nie tyle o zgłoszenie wniosku o upadłość co o zwykłe działanie windykacyjne... w ŁKS SSA komornik pewnie poblokował wszystkie konta i na tym windykacja się skończyła... może w Zusie i US nie wiedzą, że teraz mają całkiem nowe źródło zaspokojenia roszczeń gdzie na rachuneczku powinno leżeć z 800 tysia żywej gotóweczki...
...nawet skarbnik miasta powinien się zastanowić czy przejęcie długu przez spółke miejską ma wpływ na debet miasta czy nie ma... i jakie tego moga byc skutki...

[Bliźniak]

Troche z innej strony miasto Kraków udzieliło pożyczki parafii katolickiej Sąd Administracyjny uchwałem ta uniewaznił

Udzielanie pożyczek przez gminę a jej zadania publiczne | Drukuj |
Poleć portal

< Poprzedni Następny >
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 4.7.2008 r. sygn. akt I SA/Kr 415/08



Tezy:


Możliwość działania społeczności lokalnych w każdej sprawie, która nie jest zastrzeżona w Konstytucję lub w ustawie dla organów innych władz publicznych (art. 163 Konstytucji), jak również samodzielność jednostek samorządu terytorialnego (art. 165 ust. 2 Konstytucji) oraz prawo do swobodnego dysponowania, w ramach wykonywania swoich uprawnień, posiadanymi własnymi zasobami finansowymi - nie oznaczają dowolności w dysponowaniu środkami finansowymi, niezgodnej z obowiązującym prawem.
Samorząd terytorialny nie ma prawa do wykonywania innych zadań niż zadania publiczne.
Przepis art. 9 ust 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym, zawierający upoważnienie dla gmin do zawierania umów z innymi podmiotami w celu wykonywania zadań gminy, nie stanowi podstawy do przekazania przez gminę środków finansowych innemu podmiotowi dla realizacji zadań należących do tego podmiotu, a nie należących do zadań gminy.Przepis art. 18 ust 2 pkt. 9 lit. i.\ ustawy o samorządzie gminnym nie ustanawia dla rady gminy niczym nieograniczonego „prawa do udzielania pożyczek” lecz jest określeniem „kompetencji” rady gminy, która swe decyzje w zakresie skorzystania z niej podejmować musi przy uwzględnieniu zasad ogólnych działania organów samorządu terytorialnego, określonych w art. 7 ust 1 i art. 9 ust. 1 cytowanej ustawy.
Środki finansowe stanowiące „środki własne Kościoła na sfinansowanie inwestycji sakralnych lub kościelnych”, w rozumieniu art. 43 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, muszą być traktowane jako przedmiot własności w sensie ekonomicznym, tzn. ciężar, który w końcowym rozrachunku obciąży instytucje kościelne, co nie oznacza, że w toku prowadzonej inwestycji nie można w tym względzie korzystać z kapitału obcego, chociażby w postaci kredytów czy pożyczek. Przy czym pożyczka z budżetu gminy jest źródłem finansowania inwestycji i stanowi przejaw „wydatkowania” środków pieniężnych gminy przez ich wyłączenie z budżetu gminy na czas na jaki pożyczka zostaje udzielona.


1. Treść uchwały rady miasta z. w sprawie udzielenia pożyczki z budżetu gminy

W dniu [...] listopada 2007 roku Rada Miasta, z powołaniem się na art. 18 ust. 2 pkt 9 lit i.\ ustawy o samorządzie gminnym - podjęła uchwałę nr [...]o udzieleniu Parafii Rzymsko-Katolickiej w Z. pożyczki z budżetu Gminy Z. spłacanej do roku 2010 w wysokości 130 000 zł, ustalając jednocześnie jej oprocentowanie na 0.1 % stopy redyskontowej weksli udzielanej przez Narodowy Bank Polski. Pożyczka ta miała być przeznaczona na "dokończenie budowy Domu Parafialnego w Z.". Jednocześnie jej wykonanie powierzono Burmistrzowi Miasta Z.

2. Rozstrzygnięcie nadzorcze (uchwała) kolegium izby o stwierdzeniu nieważności uchwały rady miasta Z.

Uchwała Rady Miasta Z. wpłynęła do Regionalnej Izby Obrachunkowej w K. w dniu[...]grudnia 2007 roku. Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej, po uprzednim wszczęciu postępowania o stwierdzenie nieważności uchwały i zapoznaniu się ze stanowiskiem Gminy Z, w dniu[...]stycznia 2008 roku podjęło uchwałę Nr [...]stwierdzającą nieważność uchwały Rady Miasta Z nr[...].

W uzasadnieniu wskazanej uchwały Kolegium Izby stwierdziło, że udzielenie pożyczki ze środków publicznych na cel jakim jest budowa domu parafialnego narusza ustawowe przepisy o zasadach dysponowania środkami publicznymi samorządów gminnych, bowiem wydatkowanie takich środków również w formie zawieranych, na zasadzie art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, pożyczek winno być powiązane z osiągnięciem celów (rezultatów) właściwych realizacji zadań publicznych gminy w dziedzinach ustawodawstwa szczególnego wymienionych w art. 7 w/w ustawy. Kolegium rozpatrując cel umowy zawieranej z Parafią, której następstwem będzie udostępnienie środków publicznych Gminy na dokończenie budowy domu parafialnego, nie stwierdziło występowania związku przyczynowo – skutkowego miedzy przeznaczeniem pożyczki (tj. budową i przyszłym użytkowaniem obiektu kościelnego) - a realizacją ze strony Gminy Z. swoich zadań ustawowych. Nadto wskazano na naruszenie art. 43 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z którą inwestycje sakralne i kościelne powinny być finansowane ze środków własnych kościelnych osób prawnych.

Wskazaną uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej doręczono Gminie Z. w dniu [...] stycznia 2008 roku.

3. Argumentacja ze skargi rady miasta Z. na rozstrzygnięcie nadzorcze (uchwałę) kolegium regionalnej izby obrachunkowej w K.

W dniu[...]lutego 2008 roku do Regionalnej Izby Obrachunkowej w K. wpłynęła skarga Rady Miasta, w której skarżący wniósł o uchylenie aktu nadzoru tj. uchwały Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej Nr[...]. W swojej skardze skarżący podniósł zarzut rażącego naruszenie przepisów prawa materialnego, a to:
- art. 171 ust. 1 Konstytucji RP, art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 7 października 1992 r. o Regionalnych Izbach Obrachunkowych w zw. z art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym poprzez rozszerzenie zakresu badania o kryterium celowości, podczas gdy na podstawie wskazanych przepisów dopuszczalne jest badanie wyłącznie zgodności z prawem podjętej uchwały i na tej podstawie uznania przedmiotowej uchwały Rady Miasta za nieważną,
- art. 7, 9 i 18 ust. 2 pkt 9 lit. i.\ ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym poprzez błędną wykładnię pojęcia zadań samorządu i zakresu swobody kontraktowej gmin i na tej podstawie uznania przedmiotowej uchwały Rady Miasta za nieważną,
- art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego poprzez błędną wykładnię pojęcia finansowania inwestycji kościelnej i na tej podstawie uznania przedmiotowej uchwały Rady Miasta za nieważną.
W uzasadnieniu skargi podniesiono m.in., iż:
1) Zdaniem skarżącej się Gminy - artykuł 18 ust. 2 pkt 9 lit. i.\ ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym jest przepisem szczególnym wobec art. 9 ust 1 wspomnianej ustawy, a zatem udzielenie pożyczki nie musi być ograniczone do realizacja zadań publicznych określonych w art. 7 tej ustawy,
2) Udzielenie pożyczki na ukończenie budowy domu parafialnego – zdaniem skarżącej się Gminy - mieści się w ogólnie pojętym interesie społeczności lokalnej, a zatem w interesie publicznym, z uwagi na szereg zadań, które mają być realizowane przez ten obiekt, a to: siedziba Zarządu Gminnego OSP, Towarzystwo Ziemi Z.[...], kwaterunek gości gminy, organizację koncertów, imprez, odczytów itp.
2) Artykuł 43 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego nie został naruszony, co skarżąca się Gmina uzasadnia tym, że przez pojęcie: „finansowanie” (zastosowanie w ww. przepisie) należy rozumieć bezzwrotne wydatkowanie, tymczasem pożyczka jest oprocentowana i zabezpieczona wekslowo.

4. Odpowiedź regionalnej izby obrachunkowej w K. na skargę rady miasta Z.

W dniu [...] marca 2008 roku do Sądu wpłynęła odpowiedź Regionalnej Izby Obrachunkowej w K. na skargę złożoną przez Radę Miasta Z. W piśmie Izby wniesiono o oddalenie skargi w całości jako nieuzasadnionej i powtórzono argumenty wskazane w uchwale Nr [...]Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej. Nadto wskazano, że kwestionowanie legalności aktu nadzoru z uwagi na badanie przy jego wydaniu celowości udzielonej pożyczki jest nieuzasadnione, bowiem to nie kryterium celowości, ale to, czy wydatki były przeznaczone "na cel publiczny” było przedmiotem badania organu nadzorczego.
Nadto wskazano, iż podnoszony w skardze zarzut rażącego naruszenia przez Kolegium Izby dyspozycji art. 7, 9 i 18 ust. 2 pkt 9 lit. i.\ ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym jest bezzasadny, albowiem argument, iżby kompetencja samorządu do udzielania pożyczek nie musiała być uzależniona od realizacji zadań publicznych - nie znajduje oparcia w obowiązującym stanie prawnym. Powołano się przy tym na przepisy Konstytucji, które wiążą „zadania publiczne” samorządów terytorialnych ze „środkami publicznymi” samorządów terytorialnych oraz odwołano się do normy z art. 216 ust. 1 Konstytucji. Przy czym pojęcie "wydatkowanie", użyte w cyt. przepisie Konstytucji, zadaniem Izby, obejmować miałoby również dysponowanie środkami publicznymi na pożyczki z budżetu gminy dla innych podmiotów.
W zakończeniu odpowiedzi na skargę podniesiono, że zaskarżanym rozstrzygnięciem nadzorczym Kolegium Izby nie kwestionuje samej „kompetencji” samorządów do udzielania pożyczek, ale w przedmiotowej sprawie kwestionowanym jest przeznaczenie pożyczki, które nie prowadziło do wykonania zadań publicznych Gminy Z.

5. Sentencja wyroku wojewódzkiego sądu administracyjnego w Krakowie

Sygn. akt I SA/Kr 415/08
/…/ W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej dnia 4 lipca 2008 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:
Przewodniczący Sędzia: WSA Urszula Zięba (spr),
Sędziowie: Sędzia NSA Józef Gach, Sędzia WSA Stanisław Grzeszek,
Protokolant: Iwona Sadowska-Białka,
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 lipca 2008 r., sprawy ze skargi Rady Miejskiej w Z., na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w K., z dnia [...] Nr [...], w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Rady Miejskiej w Z. dotyczącej udzielenia pożyczki,
- s k a r g ę o d d a l a -

6. Uzasadnienie wyroku wojewódzkiego sądu administracyjnego

Skarga nie jest zasadna i nie zasługuje na uwzględnienie.
Po analizie przedstawionych dokumentów i argumentów stron Sąd podzielił zapatrywania przedstawione w uchwale Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej z dnia [...]stycznia 2008 r. nr [...]o stwierdzeniu nieważności uchwały nr [...]Rady Miejskiej z dnia [...] listopada 2007 r. w sprawie udzielenia pożyczki dla Parafii Rzymsko-Katolickiej w Z., uznając ją za zgodną z prawem.
Na wstępie zauważyć należy, iż niezasadne jest kwestionowanie przez stronę skarżącą przekroczenia zakreślonych ustawowo granic kontroli dokonywanej przez Regionalne Izby Obrachunkowe. Prawdą jest, że zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych (t. j. - Dz. U. z 2001, nr 55, poz. 577 ze zm.) izby kontrolują gospodarkę finansową, w tym realizację zobowiązań podatkowych oraz zamówienia publiczne podmiotów, o których mowa w art. 1 ust. 2, na podstawie kryterium zgodności z prawem i zgodności dokumentacji ze stanem faktycznym, a jedynie w zakresie zadań administracji rządowej, wykonywanych przez te jednostki na podstawie ustaw lub zawieranych porozumień kontrola gospodarki finansowej jednostek samorządu terytorialnego dokonywana jest także z uwzględnieniem kryterium celowości, rzetelności i gospodarności. Niemniej jednak zasadniczy cel działania gminy w postaci zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty wyrażony jest expressis verbis w ustawie samorządowej. Przyjęcie natomiast stanowiska prezentowanego przez skarżącego powodowałoby zniweczenie sensu przeprowadzanej przez Regionalne Izby Obrachunkowe kontroli, gdyż wyłączałoby de facto z jej zakresu zasadniczą przesłankę podejmowania jakiejkolwiek aktywności gminy w obrocie prawnym.
Tak w zakresie wykonywania zadań własnych, jak i zleconych (ustawowo) oraz powierzonych (w drodze porozumień) jedynym kryterium oceny wykonania zadań publicznych przez jednostki samorządu terytorialnego jest legalność. Z mocy ustawy samorząd terytorialny nie ma jednak prawa do wykonywania innych zadań niż zadania publiczne. A zatem, kontrola zgodności uchwały Rady Miasta z przepisami obowiązującego prawa prawidłowo została odniesiona do przepisów określających cele działania gminy bo tylko uchwała podjęta dla zaspokojenia tych celów mogłaby zostać uznana za zgodną z prawem.
Odpowiadając na zarzuty odwołujące się do konstytucyjnej koncepcji działania jednostek samorządu terytorialnego stwierdzić należy, że możliwość działania społeczności lokalnych w każdej sprawie, która nie jest zastrzeżona przez Konstytucję lub ustawy dla organów innych władz publicznych (art. 163 Konstytucji), samodzielność jednostek samorządu terytorialnego (art. 165 ust. 2 Konstytucji) oraz prawo do swobodnego dysponowania, w ramach wykonywania swoich uprawnień, posiadanymi własnymi zasobami finansowymi nie oznaczają dowolności, w dysponowaniu środkami finansowymi, niezgodnej z obowiązującym prawem. Podlegająca ochronie zgodnie z Konstytucją RP samodzielność jednostek samorządu terytorialnego nie może zatem oznaczać dowolności w ich działaniu. Przeciwdziałać zaś takim nieprawidłowościom może jedynie kontrola sprawowana przez Regionalne Izby Obrachunkowe.
Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (t. j. - Dz. U. z 2001 r., nr 142, poz. 1591 ze zm.) w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi. Zadaniami w rozumieniu tego przepisu są zarówno zadania własne, jak i zlecone bądź powierzone. Przypomnienia w tym kontekście wymaga, że zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 6 ust. 1 przywołanej ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zadań własnych gminy dotyczy natomiast wprost art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiejący przez nie, zaspokajanie przez gminę zbiorowych potrzeb wspólnoty, którą - zgodnie z art. 1 ust. 1 tej ustawy - tworzą mieszkańcy gminy. Sprawy, które należą do zakresu zadań własnych gminy, wymienia przykładowo art. 7 ust. 1 w punktach 1-20.
Zdaniem Sądu, nie może ulegać wątpliwości, że uchwała podjęta przez organ Gminy Z. nie mieści się w ustawowej formule realizacji zadań publicznych (zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty). Ustawa, zobowiązując do zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty, nakłada na gminę obowiązek urzeczywistnienia tych zapotrzebowań społecznych lokalnej wspólnoty, które mieszczą się w zakresie działania gminy, są potrzebami powszechnymi lub dominującymi i służą realizacji ogólnych, wspólnych kategorii interesów prawnych tej społeczności. W tym znaczeniu stają się one potrzebami o charakterze publicznym (tak P. Dobosz (w:) Chmielnicki P. (redakcja), Komentarz do ustawy o samorządzie gminnym, Warszawa 2004 Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis).
Nie można zapominać, że zasadniczo wszelka aktywność gminy musi być konfrontowana zakresem zadań jednostki samorządu terytorialnego. Gmina działać może bowiem jedynie na podstawie prawa i w granicach przezeń wyznaczonych. Nie można zgodzić się ze stanowiskiem strony skarżącej, że będąca przedmiotem sporu uchwała była legalna. Słusznie bowiem stwierdziło Kolegium RIO, że udzielenie przez gminę kwestionowanej pożyczki nie prowadziło do wykonania zadań publicznych gminy.
Za całkowicie bezpodstawne uznać natomiast należy zawarte w skardze sugestie jakoby przyczyna zaciągnięcia pożyczki miała cokolwiek wspólnego z realizacją zadań publicznych gminy. Pomijając już nawet kwestię, że załączony do skargi projekt techniczny jest datowany jeszcze na 1993 r., stwierdzić należy, że znakomita część zadań stawianych realizowanej inwestycji wydaje się być sztucznie wykreowana dla uzasadnienia udzielenia pożyczki a nadto nie może być postrzegana jako działania na rzecz społeczności lokalnej jako całości - wspólnoty samorządowej. Ponadto nie jest też uzasadnione twierdzenie skarżącego, że pożyczka nie jest równoznaczna z finansowaniem inwestycji. Zdaniem Sądu, jest to jednak także wydatkowanie środków pieniężnych poprzez wyłączenie ich z budżetu gminy na czas na jaki pożyczka zostaje udzielona.
W tym czasie może dojść do sytuacji w której gmina nie zaspokoi uzasadnionych potrzeb wspólnoty określonych w art. 7 ust 1 ustawy o samorządzie terytorialnym, powszechnie bowiem znana jest niewspółmierność budżetów gmin w stosunku do zadań jakie są przed nimi stawiane.
Nie dołączono nadto do skargi jakichkolwiek umów czy też prawnie egzekwowalnych porozumień, z których wynikałoby związanie Parafii określonym tam przeznaczeniem budynku. Nie jest zatem jasne w jaki sposób organy Gminy chciałyby wymóc w przyszłości na odrębnej i niezależnej jednostce organizacyjnej realizację tych nieformalnych porozumień co do funkcji stawianych planowanej inwestycji.
Nie jest także zasadne odwoływanie się przez gminę do treści niezakwestionowanej przez RIO uchwały Rady Gminy T. z dnia[...]. nr [...]wyrażającej zgodę na udzielenie w 2006 r. pożyczki Parafii Rzymsko Katolickiej w W. w kwocie 14 000 zł przeznaczonej na wykonanie sytemu alarmu w ramach projektu "T." w zabytkowym kościele parafialnym w W. wpisanym do ewidencji zabytków województwa[...]. Należy w tym miejscu wskazać, że parafie Archidiecezji [...]będąc z mocy ustawy odpowiedzialnymi za zachowanie i utrzymanie zabytkowych obiektów kultu religijnego i dóbr dziedzictwa narodowego, przygotowały projekt -T." mający na celu ochronę i zabezpieczenie sakralnych obiektów drewnianych występujących na terenie woj.[...]. Bez wątpienia zatem działania podejmowane w tym zakresie mają charakter działań o charakterze publicznym, a wspieranie ich przez jednostki samorządu, na których terenie znajdują się dobra dziedzictwa narodowego z całą pewnością realizują przewidziane w ustawie o samorządzie gminnym zadania o charakterze użyteczności publicznej.
Za bezpodstawne uznać też należy twierdzenia skargi o szczególnym znaczeniu przepisu art. 18 ust 2 pkt. 9 lit. i.\ ustawy samorządzie terytorialnym jako przepisu szczególnego upoważniającego radę gminy do podejmowania uchwał w sprawach majątkowych gminy w tym ustalania maksymalnej wysokości pożyczek udzielanych przez wójta w roku budżetowym. Przepis ten nie ustanawia jednak dla rady prawa do niczym nieograniczonego udzielania pożyczek lecz jest określeniem kompetencji rady gminy, która swe decyzje podejmować może przy uwzględnieniu zasad ogólnych działania organów samorządu terytorialnego, określonych w art. 7 ust 1 i 9 ust 1 cytowanej ustawy.
Przy ocenie zaistniałego w sprawie stanu faktycznego przywołania wymaga dodatkowo treść art. 43 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. nr 29, poz. 154 ze zm.), który to w ustępie 1 kategorycznie stwierdza, że finansowanie inwestycji sakralnych i kościelnych następuje ze środków kościelnych osób prawnych. Przyjęte przez polskiego ustawodawcę rozwiązanie to konsekwencja zasady niezależności państwa i Kościoła katolickiego. Jednym z przejawów owej niezależności i autonomii jest powstrzymywanie się przez państwo od finansowania inwestycji sakralnych i kościelnych. Z przepisu tego wynika także zakaz dla wszelkich organów władz publicznych, zarówno administracji państwowej, jak i samorządowej, finansowania inwestycji sakralnych i kościelnych. Skoro ustawodawca wyraźnie wskazuje źródło finansowania takich inwestycji, oznacza to, że środki na te inwestycje nie mogą pochodzić z innych źródeł (tak też B. Rakoczy, Ustawa o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Polsce. Komentarz, Oficyna, 2008).
Co oczywiste w rozumieniu art. 43 powołanej ustawy środki własne przeznaczane na finansowanie inwestycji kościelnych muszą być traktowane jako przedmiot własności w sensie ekonomicznym, tzn. ciężar, który w końcowym rozrachunku obciąży instytucje kościelne, co nie oznacza, że w toku prowadzonej inwestycji nie można w tym względzie korzystać z kapitału obcego, chociażby w postaci kredytów czy pożyczek. Nie wpływa to jednak w żaden sposób na ocenę zaistniałego w sprawie stanu faktycznego, gdzie planowane roboty budowlane współfinansowane byłyby w istocie częściowo przez gminę, a to z uwagi na fakt udzielenia pożyczki na warunkach dalece odbiegających od tych, które występują w obrocie. Niewątpliwie zatem w wyniku wykonania umowy pożyczki Parafia nie tylko uzyskałaby niskooprocentowane środki pieniężne na dokończenie własnej inwestycji ale także odniosłaby kosztem gminy korzyść, która wyrażałaby się różnicą pomiędzy rynkowym oprocentowaniem pożyczek zawieranych w tych okolicznościach w obrocie gospodarczym a warunkami ustalonymi w tej konkretnej umowie. Gmina natomiast utraciłaby możliwość dysponowania znaczną częścią będących w jej dyspozycji środków pieniężnych, co odbyłoby się ze szkodą dla członków wspólnoty gminnej.
Także orzecznictwo sądów administracyjnych jest w powyższym względzie jednolite a jako reprezentatywny przywołać można wyrok Składu Siedmiu Sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 grudnia 1998 roku sygn. akt FSA 2/98 (ONSA 1999/2/39) w którego uzasadnieniu stwierdzono, że "przepis art. 9 ust 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie terytorialnym zawierający upoważnienie dla gmin do zawierania umów z innymi podmiotami w celu wykonywania zadań gminy, nie stanowi podstawy do przekazania przez gminę środków finansowych innemu podmiotowi dla realizacji zadań należących do tego podmiotu".
Biorąc powyższe pod uwagę, nie znaleziono podstaw do uwzględnienia skargi i dlatego orzeczono o jej oddaleniu na podstawie art. 151 ustawy z dnia 31 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 157, poz 1270).

* Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych (Na dzień 24.07.2008 r. - wyrok jest nieprawomocny)

[szpakofski]

Samorząd terytorialny nie ma prawa do wykonywania innych zadań niż zadania publiczne.
Przepis art. 9 ust 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym, zawierający upoważnienie dla gmin do zawierania umów z innymi podmiotami w celu wykonywania zadań gminy, nie stanowi podstawy do przekazania przez gminę środków finansowych innemu podmiotowi dla realizacji zadań należących do tego podmiotu, a nie należących do zadań gminy.

Bliźniak ja się tylko obawiam o to, że w tym przypadku może to byc podciągnięte pod to jedno cholerne zadanie - promocję...

[Bliźniak]

Promocja - tak, tak jest ujęte w uchwale, tyle, że między uchwała ktorej treść nie budzi zastrzezeń jest jeszcze rzeczywistośc a ta stoi w sprzeczności z uchwałą. O tym zarówno mówił Joński jak i ten Pagin (wicekomisarz) miasto w tej chwili nie moze dac pieniędzy (nawet tych pozostałych 800 tys) gdyż w ten sposób albo splaca długi prywatnej spółki albo opłaca profesjonalnych piłkarzy. Tego robic nie moze, ale na jakiej zasadzie pozycza pieniądze od prywatnego "inwestora" aby takie same zobowiązania poreczyc. Przeciez nie moze i tak ich zaspokoić. Nielogiczne.

[wiara1977]

Niektórzy z nas nie zauważają pewnej subtelnej rzeczy Oni chcą kupić zawodnika z KSZO oni chcą wyjechać na zgrupowanie oni chcą dostać licencje oni chcą podpisać nowe kontrakty z piłkarzami No właśnie oni chcą ale czy mogą i czy maja za co to wszystko zrealizować ? To są tylko ich życzenia i nawet jeżeli część z nich się spełni to to nie zmienia faktu że ich koniec jest bliski.

[bumba]

innymi słowy chcą wyżebrać za złotówkę i atrakcyjne tereny odkupienie od miasta PSSu - to już zaprawa na kpinę

[bumba]

Innymi słowy trzeba zadłużać kluby u osób nie będących członkami PZPN, potem zmiana szyldu, długi papapa i jedziemy od nowa

[tomwidzew]

No to Potok, tfu pan Potok wziął na siebie całą odpowiedzialność za powstanie i dopuszczenie do rozgrywek waŁKSu.

Tak jak wcześniej pisaliśmy tu w temacie.
Teraz Derby - i trzeba panienkom z aDamskim na czele wybić z głowy marzenia o awansie.
Zwycięstwo w Derbach będzie miało podwójny smak - nektar przy nim będzie jak Pikuś tzn. Pan Pikuś.

[neck]

Chyba nikt z nas nie jest w stanie napisać prawdy o tym co się tam dzieje poza tym, że śmierdzi ta sprawa na całą Polskę.
Zadaje sobie kilka pytań i nie mogę znaleźć na nie sensownej odpowiedzi. Jak można przenieść licencje bez zgody udziałowców, a z tego co pismaki wyskrobały to dotychczasowi udziałowcy wystąpili do PZPN o zawieszenie licencji. Druga sprawa to finansowanie działania PSS-u do końca rozgrywek. Nie wierze, że ten inwestor jest na tyle bogaty aby spłacić nie tylko długi ale i utrzymać ich do końca rundy. Nie ma w tej chwili żadnej gwarancji na to, że znajdą się środki na ich bieżącą działalność.
W związku z tym Potok raczej nie działa w granicach prawa.
A moim skromnym zdaniem inwestora nie ma, nową spółkę chcą przejąć piłkarzyki razem z ich SK.

[Bliźniak]

to co wipisują dzienikarze a potwierdzic Potok jest raczej nierealne, nowych członków przyjmuje swoją uchwałą zarząd PZPN. Jezeli taką uchwałę podjął to kiedy.

[Dan 78]

na perzekształceniu waŁKS-u ktos dorobi sie nieziemskiej kasy, ciekawe kto, chyba Ci którzy niby o to (klub, tereny) tak bardzo walczą ...

[tomwidzew]

to co wipisują dzienikarze a potwierdzic Potok jest raczej nierealne, nowych członków przyjmuje swoją uchwałą zarząd PZPN. Jezeli taką uchwałę podjął to kiedy.

Potok twierdzi, że otrzymał tę decyzję in blanco.
Faktem jest, że to co opowiada Potok (Pan) ewentualnie to co piszą dziennikarzyny na usługach Galerianek jest funta kłaków warte.
To wygląda na celowo-planowe dezorientowanie i to nie tylko nas ale również najbardziej zainteresowanych, czyli Galerianek oraz osób postronnych.

[tomwidzew]

Potok tez twierdzi ze takie przeksztalcenie jak w LKS mialo miejsce w Odrze Opole, oczywiście kłamie odra oglosila upadlosc

polecam ten artykul wystarczy zamiast Odra podstawic DAJDAJ i wyjdzie cala prawda.


http://opole.gazeta.pl/opole/1,35114,62 ... onie_.html

i jeszcze jedno odnosnie Odry tam tez na sile chcieli wystartować i im sie udało ale jak to sie skonczylo wszyscy pamietamy

http://opole.gazeta.pl/opole/1,35114,63 ... Opole.html

Staje się adwokatem Potoka
Jak advocatus diaboli znajdę argumenty na jego obronę, a właściwie jeden - on mówił o Odrze Wodzisław, a Ty Opole

Dodaję po rozważeniu:
Oczywiście nie może być tak, że Potok (Pan) czegoś nie pomerdał.
Mówiąc o Odrze Wodzisław chodziło mu o zmianę właściciela, a tu jest całkiem nowa spółka i nowy właściciel.

[neck]

fragment artykułu dotyczący analogicznej sytuacji w GKS Katowice
"Chęć pomocy potwierdza Sławomir Witek, naczelnik wydziału sportu i turystyki. - Warunkiem rozmów jest otrzymanie przez nas na piśmie bardzo konkretnych pomysłów na dalsze funkcjonowanie i finansowanie GKS-u. Prezes klubu Marek Worach obiecał mi, że takie pismo dostanę już w czwartek. Działaczy gonią terminy. Zbliża się czas kolejnej wypłaty dla piłkarzy, a wiem, że pieniędzy w klubie nie ma - mówi Witek.

Hyla przekonuje, że najbliższa przyszłość klubu rozstrzygnie się do 3 marca. - Tego dnia znów będziemy musieli stawić się przed komisją licencyjną PZPN-u, by przedstawić wiarygodną informację o finansowaniu GKS-u. Co, jeśli tego pomysłu nie będzie? Tego nie wie nikt... - zawiesza głos rzecznik klubu.

Już teraz można jednak przypuszczać, że w gruzach ległby projekt przekazania drużyny do nowopowołanej GKS SA. Gdyby spółka z małym kapitałem przejęła na siebie zobowiązania "Gieksy" (całość klubowych długów wynosi między 2 a 3 mln zł), to natychmiast należałoby ją postawić w stan likwidacji!"
w Katowicach nie można a w Łodzi można???